Teken
Teken zijn kleine parasieten die bloed zuigen bij dieren en mensen (gastheren) om te kunnen overleven. Ze komen overal voor, voornamelijk in de bosrijke-, kust- moerasgebieden.
De levenscyclus van een teek begint als een larve en via diverse tussenstadia, eindigt na 2-3 jaar als een volwassen teek. Ze zijn 1-3 mm groot. Teken zijn voornamelijk actief in de periode maart tot oktober. Vooral bij vochtig weer zijn ze het meest actief. 's Winters verkeren ze in een rustperiode.Afgelopen jaren is er een toename van teken door de opwarming van het klimaat, hogere temperaturen zijn direct van invloed op de verspreiding en overleving van teken. Er is minder landbouwgrond en meer natuurgebied, dit is gunstig voor de ontwikkeling van teken. Ook een toename van wild in deze natuurgebieden zorgen voor ideale omstandigheden voor teken. Daarnaast zorgt de mens voor een toename door recreatie, internationale handel en toerisme.
Teken als overbrenger van ziekten
Teken hechten zich aan uw huisdier om zich te voeden met bloed. Hierbij wordt een gaatje in de huid gemaakt waarbij ook het speeksel van de teek wordt gebruikt. In dit speeksel kunnen verschillende ziekteverwekkende organismen aanwezig zijn, die op deze manier in het bloed van uw huisdier terecht kunnen komen.Hieronder een overzicht door teken overgedragen ziekteverwekkers (protozo en bacteriën) die leiden tot door teken overgedragen aandoeningen in Europa (zie ook ).
Teken kunnen de ziekten overbrengen door hun speeksel (ziekte van Lyme) of door hun ontlasting of door het eten van een teek. De meeste ziekten worden overgebracht na 36 uur.
Teken kunnen besmet zijn met de bacterie Borrelia burgdorferi, die de ziekte van Lyme veroorzaakt. Bij de hond kan deze bacterie soms gewrichtsproblemen veroorzaken, maar meestal is er alleen een klein bultje zichtbaar die vanzelf verdwijnt. De hond is weinig gevoelig voor de ziekte van Lyme. Bij mensen daarentegen veroorzaakt het een rode uitslag rondom de plaats van de beet. Deze huiduitslag is absoluut een reden om langs de huisarts te gaan omdat bij mensen de ziekte van Lyme dodelijk kan zijn als er geen behandeling plaatsvindt.
De moerasteek, de Dermacentor reticulatis, kan besmet zijn met een bloedparasiet, Babesia canis. Babesia canis hecht zich aan de rode bloedcellen vast waardoor deze afsterven. De hond wordt ziek binnen één à twee weken. Het dier krijgt koorts en begint te hijgen. De afgestorven rode bloedcellen zorgen voor grote hoeveelheden rode kleurstof (haemoglobine), die via de urine wordt afgevoerd waardoor de hond rode urine plast, het zogenaamde "bloedwateren". Daarnaast kunnen er symptomen optreden van bloedarmoede, geelzucht, hoge koorts en lusteloosheid. Het vaststellen van deze bloedparasiet vindt plaats door een bloeduitstrijkje onder de microscoop te bekijken. Deze ziekte is moeilijk te behandelen.
Ook in Nederland komt de Dermacentor reticulatis voor en wordt tot 2017 gevonden in onderstaande gebieden in Nederland. Dit is een onderzoek van Prof. F. Jongejans met zijn tickbuster team van de faculteit Diergeneeskunde te Utrecht.
Een teek op uw huisdier
Als uw hond of kat is gebeten door een teek dient U de teek te verwijderen. Mocht de huid rood worden rondom de plaats van de tekenbeet of als uw hond kreupel gaat lopen, neem dan contact op met uw dierenarts. De ziekte van Lyme is door middel van bloedonderzoek (antilichamen) vast te stellen. De behandeling bestaat uit een antibioticum kuur.